Rozdział 15

 No i mamy już piętnasty rozdział :P Hehe sorki za  opóźnienie ale miałam trochę roboty zadania z fotografii, rysunku i malarstwa i sztuki stosowanej :( tak to już w plastyku niestety bywa no cóż ...  :D I coś nowego... Muzyczka do fragmentu ;) od razu mówię, że do fragmentu pierwszego i drugiego  :)  No nie ważne zapraszam do czytania.  

 -------------------------------------------------------------------------------------------

<Muzyczka>

- Gdybyś mógł zmienić dwie rzeczy w swoim życiu co by to było? - Zapytała spokojnie ale obawiając się, że jej kolega nie będzie chciał na to odpowiedzieć. Naruto westchnął i popatrzył na dziewczynę.
  - Myślę, że gdybym miał taką możliwość to oddał bym ją komuś kto potrzebował by jej bardziej. - Skończył swoją wypowiedź i nastała chwila ciszy ponieważ nikt nie spodziewał się takiej odpowiedzi po osobie, która przeszła tyle w swoim życiu. Nagle Ino uśmiechnęła się leciutko a do oczu zaczęły napływać łzy.
  - Naruto masz rację... Mimo iż dużo w życiu wycierpieliśmy to każda dobra chwila wynikała właśnie z tej złej. Na moim przykładzie gdybym nie została zaatakowana w lesie nie poznała bym Sasuke i was... Gdybym nie poznała Sasuke nie zapisała bym się do szkoły i nie przeżyła wszystkich tych wspaniałych chwil... Dlatego każdy dzień jest dla mnie jak dar od boga mogłam nie przeżyć a jednak mi się udało mogłam stracić wszystko co posiadam choć i tak jest tego niewiele... Więc gdybym mogła cofnąć czas to zrobiła bym wszystko dokładnie jeszcze raz tak samo. - Z oczu blondynki płynęło coraz więcej łez a smutny nastrój odbił się także na Granatowowłosej i ona też zaczęła płakać.
  - Gdyby moja mama wtedy nie zapadła w śpiączkę to najprawdopodobniej teraz był bym sierotą albo wszystko było by tak jak kiedyś. Ale moja mama się zmieniła wiem to... Dlatego muszę wybaczyć jej wszystko i zacząć wszystko odnowa . - Blondyn uśmiechnął się promiennie do Ino na co ona odpowiedziała dokładnie tym samym. A Hinata, która dalej płakała drżącym głosem zaczęła mówić.
  - J-ja ... Wiem, że nie mogę wypowiadać się w takich sprawach, ale potrafię zrozumieć wasze uczucia. Sama mam wiele problemów, o których nikomu nie mówię. Zawszę uważałam, że cierpieć trzeba w ciszy i samotności... Może to dlatego, że nigdy nie miałam zbyt wielu przyjaciół z którymi mogła bym porozmawiać i nie zamierzam dłużej owijać w bawełnę ... - Dziewczyna spuściła głowę w dół i rozpłakała się jeszcze bardziej.- Jestem poważnie chora.

----------------------------------

Dziewczyna wypowiedziała trzy słowa ale to wystarczyło by dla wszystkich czas stanął w miejscu, Hinata przygryzła mocno dolne wargi i zaczęła się cała trząść. Nagle cały świat zatrzymał się nie liczyło się nic prócz tej granatowowłosej kruchej istoty, która na co dzień wydaje się silna i zdeterminowana do działania. Blondyn o niebieskich oczach czuł się jak gdyby zabierano mu jego natchnienie, siłę i jego całe życie. Patrzył na dziewczynę ze strachem w oczach chciał ją przytulić i już nigdy nie wypuścić z objęć, ale mimo wszystko bardzo się wstydził. Twarze wszystkich zgromadzony pobledły i wpatrywali się w zapłakaną biało okom.
  - H-Hinata... - Wyszeptał Naruto spuszczając głowę w dół. Dziewczyna uniosła lekko głowę i skierowała wzrok prosto na siedzącego obok niej chłopaka. Cała reszta towarzyszy spojrzała na siebie porozumiewawczo, wszyscy jak na zawołanie wstali z miejsc i chórem powiedzieli "Pogadamy kiedy indziej na razie." Naruto zdziwiony popatrzył na wychodzących z knajpy znajomych ale później ponownie skupił się na dziewczynie. Blondyn złapał Hinate za podbródek i delikatnie podniósł go do góry, by spojrzała mu prosto w oczy.
  - Hinata co jest?? - Popatrzył na nią z troską i przesunął dłoń na jej zaczerwieniony od płaczu policzek a ona odwróciła wzrok.
  - P-Prze-Przepraszam N-Naruto-kun. - Powiedziała płaczliwym głosem. - J-ja ...
  - Ciii... - Położył jej palec na ustach. -Nic nie mów... - Chłopak spojrzał jej głęboko w oczy i powoli przybliżył swoją twarz do jej twarzy. - Teraz nic ci nie grozi. - Powiedział i leciutko musnął  ustami jej usta. - To własnie chciałem ci powiedzieć ... Cholernie mi na tobie zależy.
  - M-mi na T-tobie też Naruto-kun... - Powiedziała cichutko i zaczerwieniła się dość mocno co on oczywiście szybko zauważył i lekko się zaśmiał.
  - Jesteś taka słodka jak się czerwienisz... - Uśmiechnął się szeroko, ponownie się przybliżył i pocałował, ale tym razem dłużej niż za pierwszym razem. Gdy już się od siebie odłączyli  po policzku  dziewczyny spłynęła pojedyncza łza.
  - Nie płacz... - Powiedział ocierając z policzka zbłąkaną słoną krople.
  - Nie płacze. - Szeroko się uśmiechnęła.
  - No przecież widzę.
  - To ze szczęścia...- Zaczęła ocierając kolejne domagające się uwolnienia łzy.- Nareszcie nie muszę bić się z tymi wszystkimi myślami. Nareszcie jesteś obok mnie. - Zaśmiała się uroczo a on objął ją jedną ręką w pasie i przyciągnął do siebie. - Chcę z tobą być Naruto a ty? Chcesz? Chcesz być ze mną mimo to, że wiesz o mojej chorobie?- Dziewczyna znowu posmutniała i oparła głowę na ramieniu blondyna.
  - Nie ważne czy jesteś chora i na co jesteś chora... A moja odpowiedź wciąż będzie brzmiała TAK CHCĘ Z TOBĄ BYĆ... -Dziewczyna podniosła głowę i posłała chłopakowi swój najsłodszy uśmiech. 
  - Dziękuje za to, że jesteś przy mnie... W tak trudnych dla mnie chwilach.
  - Mógłbym powiedzieć dokładnie to samo...

***

Kobieta o krwistych włosach szła właśnie przez miasto odwiedzając wszystkie stare miejsca w których często bywała jeszcze przed śmiercią Minato. Weszła do dużego mocno ukwieconego parku, zaczęła spacerować pomiędzy alejami,  w między czasie wspominając wszystkie dobre chwile, ponieważ o tych złych nie miała zamiaru myśleć. Przystanęła na chwilę i popatrzyła w niebo... Ahhh... Minato gdybyś żył.- Westchnęła lekko i smutno się uśmiechnęła. - Za jakie grzechy mi ciebie odebrano? - Powiedziała pod nosem a z jej oczu zaczęły lać się pojedyncze łzy. - To już prawie dziesięć lat jak cię z nami nie ma... Ahh gdybym tylko umiała cofnąć czas to na sto procent jeszcze byś żył... To wszystko moja wina... - Z jej niebieskich oczu na wspomnienie owej straszliwej nocy zaczęło płynąć więcej łez. W pewnym momencie już nie wytrzymała i w akcie rozpaczy szybko ukucnęła i schowała twarz w dłoniach.

***

Czwórka znajomych szła właśnie w stronę swoich domów praktycznie nic nie mówiąc, tylko co pewien czas wzdychając. Nagle różowo włosa przerwała tę smętną ciszę swoją krótką ale jakże celną i przyciągającą uwagę wypowiedzią.
  - Oni się w sobie kochają... - Na słowa dziewczyny cała trójką przystanęła.
  - Naprawdę zauważyłaś to dopiero teraz? - Zapytała mocno zdziwiona Ino 
  - To znaczy, że wy wiecie? 
  - Ja nie... - Odpowiedział oszołomiony Kiba. 
  - Jak dla mnie to nie są jeszcze pewne informacje... Może i się tam w sobie bujają ale to nie oznacza zaraz, że ze sobą są... Jak zapewne wiecie Hinata chodzi... z ... tym jak on tam ma?? - Sasuke złapał się za czoło i zrobił minę bardzo intensywnie myślącego człowieka, na co długowłosa blondynka się zaśmiała.
  - Z tym... No... Rito ! No właśnie Rito ! - Sakura przytaknęła czarnookiemu ale temat nadal wydał jej się nie skończony, i już miała coś powiedzieć kiedy Ino jak na złość poruszyła inny temat.
  - Co będziecie robić w wakacje? - Dziewczyna lekko się zaśmiała i popatrzyła na Sasuke. Doskonale wiedziała, że zielonooka chcę dalej drążyć tę sprawę i właśnie dlatego wspomniała o czymś innym.- Jejku jaka ona jest natrętna...- Pomyślała patrząc teraz na swoją rówieśniczkę. - Co jej w ogóle do tego, że Hinata ma coś do Naru... To ich życie a nie jej... Niech ona lepiej pilnuje sobie Deidary bo innego może już tak nie zainteresować... A mój brat jak to mój brat totalne bezguście. Doprawdy nie mam pojęcia co on w niej widzi... - Z zamyślenia wyrwał ją nagle głos jej przyjaciela.
  - Ino idziesz do domu teraz? - Blondyna popatrzyła na jego twarz i dostrzegła, że na jego policzkach pojawiły się blado różowe rumieńce, na co pomyślała "Kawaii" i zrobiła słodką minkę. 
  - Nie jeszcze nie idę do domu, idę do dziadków...- Oczywiście skłamała.- Jak chcesz to możesz iść ze mną... Uśmiechnęła się na samą myśl o tym, że wyprzedziła jego pytanie i puściła mu oczko.
  - W-w sumie to i tak mam po drodze. - Zarumienił się bardziej i odwrócił wzrok.
  - No to postanowione idziemy razem. - Uśmiechnęła się szeroko i pociągnęła chłopaka za nadgarstek. - No to my idziemy. Do poniedziałku. - Powiedziała donośnie i już po chwili zniknęła z czarnowłosym chłopakiem za zakrętem, zostawiając Kibe i Sakure samych.
  - Yyy to... Ja też idę. Muszę, się spotkać z Hanabi... Yy to na razie. - Rzucił bardzo szybko i tak samo jak szybko powiedział już go nie było. 
  - Kurcze czy oni mnie nie lubią? - Zapytała się w myślach, zaczęła iść do przodu nie patrząc na drogę i co jakiś czas obijając się o innych przechodniów. - Co ja im takiego zrobiłam? Hmm może to dlatego, że jestem nieśmiała? Albo może dlatego, że... - Dziewczyna nie dokończyła myśli a już, zresztą drugi raz w ciągu tego dnia, przewróciła się na chodnik. Syknęła z bólu, a zaraz potem popatrzyła na sprawce, który dziwnym trafem był ten sam czerwonowłosy chłopak.

***

Naruto i Hinata szli właśnie trzymając się za ręce przez park, nie myśląc o niczym i tak samo o niczym nie rozmawiając. Wystarczało im to, że teraz są razem ze sobą i to, że nie ma koło nich żadnej natrętnej i wtrącającej się w nie swoje sprawy osoby.
Nagle Hinata przystanęła więc Naru zrobił to samo. Dziewczyna popatrzyła na niego błagalnym wzrokiem i wskazała ławkę na, której wczoraj wieczorem wyznała mu swoje uczucie. Blondyn lekko się zaśmiał i pociągnął ją w tamtym kierunku. Usiedli na ławce a Hinata oparła głowę na ramieniu blondyna.
  -Naruuu... - Zapytała słodko przeciągając ostatnią literę i podnosząc głowę. Chłopak popatrzył na nią pytająco a ona się uśmiechnęła.
  - Booo ... - Powiedziała przeciągle. - Chodzi o to że...
  - Co jest??
  - No bo ... yyy - Zarumieniła się mocno - Jaa... chciałam ci powiedzieć, że b-bardzo cię l-lubię... - Zrobiła się czerwona jak pomidor i spuściła głowę w dół na co Naruto się zaśmiał i zrobił "ooo..."  - Słodziak... - Zarumienił się lekko, przybliżył się do granatowowłosej i ponownie delikatne złapał ją za podbródek i podniósł do góry. - Ja też cię bardzo lubię Hinatko. -Zaśmiał się a dziewczyna oczarowana jego morskimi tęczówkami zaczęła się przybliżać i już po raz kolejny dzisiaj ich usta by się spotkały gdyby nie zadzwonił jej telefon. Blondyn zrobił obrażoną minę a ona przewróciła oczami i ze złością odebrała.
  - Halo!!  - Hej słoneczko wybrałem fajny film dla nas. 
  - YYY... Rito nie wybrałeś sobie dobrego momentu... - Powiedziała sucho, przepraszająco patrząc na lekko zdenerwowanego niebieskookiego. - Nie czuje się dzisiaj na siłach aby gdziekolwiek iść przepraszam... to ja kończę do kiedyś tam ... - Powiedziała szybko i nie słuchając odpowiedzi rudego rozłączyła się.
  - Wiesz, że w końcu i tak będziesz musiała się z nim spotkać i mu powiedzieć? ... Prawda?? - Granatowowłosa zrobiła poważną minę i popatrzyła mu prosto w oczy.
  - Tak... wiem to doskonale. Tylko chodzi o to, że dzisiaj nie mam zamiaru psuć sobie humoru... i tobie. - Skończyła i ponownie oparła się o jego bok. - Powiem mu w poniedziałek... mam to gdzieś, że mój tata go lubi i w ogóle... Hanabi jednak miała racje nigdy nie powinnam była zgadzać się na coś takiego tylko ze względu na to, że Rito też jest z zamożnej rodziny i tak dalej... poważnie można by o tym opowiadać wieki... dobra może dosyć o mnie teraz powiedz mi coś o sobie co?? 
  - A co tu opowiadać...? - Westchnął ciężko i oparł głowę o jej głowę. - Całe życie jak krew z nosa pod górkę. Nic ciekawego.
  - Wiem, że to może być niewygodne pytanie ale chciała bym wiedzieć... - Zapytała speszonym głosem.
  - Pytaj śmiało...
  - To... ile lat temu zmarł twój ojciec? 
  - Hmmm... - Powiedział przymykając oczy. - Będzie z dziesięć... 
  - A jak... ten tego...
  - Nie mam pojęcia... zawsze pytałem ale jako odpowiedź słyszałem, albo "Jesteś na to za młody", albo "Powiem Ci kiedy indziej" - Hinata podniosła głowę i popatrzyła na blondyna z promiennym uśmiechem. 
  - No teraz chyba jesteś w sam raz aby dowiedzieć się prawdy... Szczególnie teraz kiedy twoja mama jest już "normalna" Wieże z całego serca, że taka też pozostanie na z... - Nie dała rady dokończyć, ponieważ chłopak dokończył to co wcześniej zostało mu przerwane.

--------------------------------------------------------------------------------------

Heh i nareszcie jakiś (przynajmniej tymczasowy) Happy Ending :D Nie lubię takiej całkowitej sielanki dlatego też myślę, że nie na długo będzie tak kolorowo... oczywiście nie mam namyśli tylko Naruto czy Hinaty ale również pozostałych bohaterów. :). Lubię pogmatwane sprawy dlatego takie właśnie jest to opowiadanie... z deczka pokręcone, a to jeszcze nic xD od teraz to dopiero się zacznie mieszanie :P . Mam nadzieję, że następny rozdział się tak nie opóźni  i do piątku zdążę dodać 16 ... Jak zwykle proszę o opinie i bardzo serdecznie pozdrawiam czytelników !!! :****

~*~  ~*~